ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔιΚΤΥΑΚΩΝ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

Είναι προφανές ότι το δυαδίκτυο είναι το συναλλακτικό μέσο του 21 αιώνα. Οι συναλλαγές μέσο Ιντερνετ αυξάνονται συνεχώς με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ανάγκεσ για πιο αποτελεσματικες ασφαλιστικές δικλίδες και για τους καταναλωτές αλλά και για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται μέσο αυτού.

Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι διαδικτυακές συναλλαγές είναι η ασφάλεια των προσωπικων δεδομένων. Εκτός αυτού η διαδικτυακές απάτες μέσω υποκλοπών PIN είναι δύσκολο να αποφευχθούν με τις συνήθεις μεθόδους. Γι' αυτό απαιτείται να προσεγγίσουμε τα προβλήματα αυτά με ρεαλιστικότητα, θέτοντάς τα στην βάση τους και στοχεύοντας στην καλύτερη δυνατή ενημέρωση των εμπλεκομένων.


Επίσης οι δημόσιες υπηρεσίες έχουν δημιουργήσει σειρά υπηρεσιών μέσο διαδυκτύου οι οποιές όμως είναι είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν λόγω της δυσκολίας πληρωμής τους με αποτέλεσμα οι πολίτεσ να μην απολαμβάνουν τα προνόμια που τους παρέχονται από την χρήση του δυαδικτύου.

Οι πιστωτικές κάρτες, οι επιταγές και τα παράβολλα του δημοσίου έχουν αποδειχθεί ανεπαρκείς σε ένα περιβάλλον όπου η τεχνολογία αναβαθμίζεται συνεχώς.

Προτείνουμε λοιπό τον μετασχηματισμό των τραπεζικών επιταγών και των παραβόλλων του δημοσίου ως εξής:

Να εκδοθούν τραπεζικές επιταγές με κωδικό ο οποίος θα είναι μοναδικός, μυστικός
και προπληρωμένος οι οποιές θα χρησιμοποιούνται και ως παράβολλα του δημοσίου.

Τα χρηματικά ποσά τα οποία θα διακινούνται θα είναι από 5 έως και 1000 ευρώ.

Ο κωδικός θα τοποθετείται σε ειδικό πλαίσιο σαν τα πλαίσια που έχουν οι κάρτες κινητής τηλεφωνίας ούτως ώστε να μπορεί να χρησιμοποιοιθεί μόνο από τον κατοχό της.

Οι εταιρείες που χρησιμοποιούν το δυαδίκτυο για τις συναλλαγές τους θα πρέπει να προσαρμόσουν τις ιστοσελίδες τους ούτως ώστε να έχουν ειδικό σημείο επισύναψής τους όπως επίσης και οι δημόσιες υπηρεσίες.

Προκειμένου να λειτουργήσει το προτεινόμενο σύστημα θα πρέπει οι τράπεζες να χρησιμοποιήσουν εξειδικευμένο λογισμικό και να συστήσουν νέα υπηρεσία ελέγχου και διαχείρησης σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδος η οποία θα έχει και την ευθύνη έκδοσης των εν λόγων τραπεζογραμματίων.

Επίσης οι εν λόγω προπληρωμένες επιταγές μπορούν να έχουν την μορφή κάρτας συγκεκριμένου κόστους.

Με την παραπάνω προσέγγισει θα μπορεί ο κάθε πολίτης να προβαίνει σε συναλλαγές χρησιμοποιόντας τον κωδικό μία μόνο φορά.

Σε περίπτωσει που το ποσό της αγοράς είναι μικρότερο του ποσού που αντιπροσωπεύει ο εκάστοτε κωδικός θα μπορεί ο καταναλωτής να το αξιοποιεί σε μεταγενέστερες συναλλαγές του είτε με την ίδια εταιρεία (δημόσιο) είτε με οποιαδήποτε άλλη.

Οπότε θα μπορούν να προβένουν σε συναλλαγές όπου απαιτείται μέσο Ίντερνετ χρησιμοποιόντας του αντίστοιχουσ κωδικούς π.χ.

Εάν θέλει κάποιος να πληρώσει ένα παράβολλο του δημοσίου αξίας 5 ευρώ θα αγοράζει ένα από την τράπεζα η το σουπερ μάρκετ θα τον εισαγάγει στο δυαδικτυο και θα εκτυπώνη αντίγραφο της συναλλαγής. Μετά θα το προσκομίζει στην υπηρσία όπου του ζητήθηκε ή θα κατεβάζει από το Ιντερνετ τα έγγραφα τα οποία ζητά (π.χ. ΦΕΚ, Εθνικό τυπογραφείο).

Οι εταιρείες που θα τα χρησιμοποιούν θα εξαργυρώνουν την αξία τους στις τράπεζες που θα συμετάσχουν προσκομίζοντας του απαραίτητους κωδικούς σε ειδικό έντυπο το οποίο θα παρέχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Ηπαραπάνω πρόταση αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Δημήτρη Πάππα του Μιχαήλ Κάτοικο Δ. Γεροποτάμου Κρήτης. Κάθε αξιοποιησει για εμπορικούς σκοπούς δίχως την έγγραπτη συνένεση του παραπαάνω αναγραφομένου αποτελεί αδίκημα με βάση τους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Επίσης οι εταιρείες οι οποίες ειδικεύονται σε Λογισμικά συστήματα προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τη παραπάνω πρότση επιβάλλεται να πέχουν την έγγραπτη συνένεσή μας.

Το παρόν έχει αποσταλεί στους παρακάτω προορισμούς:

1) Τράπεζα της Ελλάδος

2) Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

3) Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτείων.

Ευρωπαϊκή Επιτροπή.


Δημήτρης Πάππας